DEEL 1

 

Het onderzoek naar de transformatie van dagelijkse beweging binnen een vaste choreografische structuur in relatie tot stem en vocale compositie.

 

Ine is geïnteresseerd in de beweging in haar meest spontane vorm en wil begrijpen welke natuurlijke aanwezigheid in elke individuele performer aanwezig is. Ook wil Ine onderzoeken hoe een gecreëerde vocale compositie zo natuurlijk mogelijk kan worden uitgevoerd. Om dit te onderzoeken wil Ine de uitvoerders een vaste structuur geven waarbinnen ze de opgelegde compositie en choreografie moeten uitvoeren zonder de ruimte voor individualiteit en interpretatie van de uitvoerder te beperken. 

​

Het kader van dit onderzoek ligt echter niet op het gebied van improvisatie. Ine zoekt absolute vrijheid binnen de grenzen van een geregisseerde voorstelling. Binnen deze context moet dit onderzoek naar de 'natuurlijke beweging' begrepen worden. Om tot die vorm te komen, observeert Ine de dagelijkse beweging. Dagelijkse handelingen zijn het meest automatisch aanwezig in onze hersenen omdat ze spontaan en herhaaldelijk worden uitgevoerd. Spontaneïteit en herhaling zijn daarom twee belangrijke kernelementen in de beeldtaal van Ine's choreografieën en vocalisaties.

​

Om de dagelijkse handeling in zijn puurheid te integreren met de performer tijdens de repetities en de uiteindelijke voorstelling, gaat Ine op zoek naar een vorm van desoriëntatie door de performer te dwingen tot multitasking in een voor hem/haar deels onbekend domein. Hierdoor kan de performer de acties die hij kent automatiseren omdat hij zijn aandacht en energie moet geven aan wat niet geautomatiseerd is. Door de aandacht af te leiden van de eigenlijke richting van de choreografie en de compositie, probeert Ine zo ver mogelijk te komen van elke vorm van theatraliteit.  Eenmaal deze rauwe vorm blootgelegd, transformeert Ine deze handelingen door ze uit hun bekende context te halen, te maximaliseren of juist te minimaliseren en te spelen met de notie van tijd. Dit resulteert opnieuw in een desoriëntatie. 

 

Ine wil deze werkwijze toepassen op dansers en vocalisten. In deze onderzoeksfase observeert Ine enerzijds hoe dansers omgaan met vocalisatie bij het uitvoeren van bewegingen en anderzijds hoe vocalisten bewegen bij het uitvoeren van vocale composities.

 

"Zodra een stemcompositie bekend is, zullen we onderzoeken hoe lichaam en stem zich met elkaar verbinden, hoe deze twee elkaar beïnvloeden. De stem en het lichaam kunnen hetzelfde verhaal vertellen waar ze zich met elkaar verbinden. Maar ik ben ook geïnteresseerd in de dissociatie van stem en beweging. Waar de stem een bepaald ritmisch patroon handhaaft terwijl het lichaam zich als het ware in een andere sfeer bevindt, om zo interessante juxtaposities te creëren en beelden te creëren die meerdere lagen hebben. "

 

Ine wil dit onderzoek met meerdere vocalisten en performers tegelijk uitvoeren om te voorkomen dat het resultaat van desoriëntatie aan de uitvoerder moet worden teruggegeven en dat de resultaten dus representatief zijn.

 

Ontwikkeling van vocale composities voor meerdere stemmen en notatie

 

Niet alleen in haar bewegingstaal is herhaling een leidmotief, net als in haar composities vinden we herhaling als een rode draad. In haar solo-optreden 'I Choke, You Choke, Let's All Choke Together' (2017) kwam dit voor het eerst duidelijk naar voren.

Voor Ine staat herhaling symbool voor de structuren waarin we onszelf vastleggen, het dagelijkse leven waarin we ons enerzijds veilig voelen en anderzijds aan willen ontsnappen om vervolgens tot de conclusie te komen dat het beter is om te leven in een regelmaat die weer snel aan kracht wint. Deze schijnbaar oneindige cirkelvormige beweging vormt de basis van Ine's composities voor stem en geluid. In deze onderzoeksfase wil Ine als compositietechniek inzoomen op de loop en deze toepassen op meerdere stemmen en door middel van experimenteren een taal ontwikkelen die duidelijk haar signatuur draagt.

 

Een tweede aandachtspunt binnen dit onderzoek is de ontwikkeling van een goed leesbaar notatiesysteem voor Ine's composities. Ine is niet klassiek geschoold en wil niet te diep in die richting gaan om niet vast te komen zitten binnen een bepaalde structuur. Om een stevige technische basis te leggen, zal Ine tijdens deze onderzoeksfase compositielessen volgen bij componist Pierre Slinckx en samenwerken met artistiek assistent Mathieu Calleja.

 

Het onderzoek naar stemcompositie wordt uitgevoerd door tijdens een residentie in C-Takt op het provinciaal domein Dommelhof (van 7 januari 2019 tot 20 januari 2019) en in CC De Ploter in Ternat (van 06 mei 2019 tot 19 mei 2019).

 

 

Onderzoek naar verschillende manieren van geluidsversterking

 

Tijdens de residentie in Kunstencentrum Vooruit wil Ine een derde onderzoeksvraag behandelen in samenwerking met haar team, mezzosopraan Fabienne Seveillac, tenor Andreas Halling, performers Áine Reynolds en Aloun Marchal, geluidstechnicus Marc Doutrepont en creatieve assistent Mathieu Calleja. Tijdens deze residentie wil Ine met haar team onderzoeken en experimenteren hoe geluid op een zo natuurlijk mogelijke manier kan worden versterkt..

Vanaf het begin van deze residentieperiode wil Ine de dansers en vocalisten tijdens elke experimentele sessie van versterkte stemmen voorzien. Deze methode biedt haar een nulpunt van waaruit ze kan vertrekken om te zien hoe de versterking de compositie, het gebruik van de stem en de choreografie beïnvloedt. Met deze onmiddellijke integratie hoopt Ine stem en geluid op een logische, natuurlijke manier met elkaar te verbinden.

Deze koppeling stelt Ine in staat om te zoeken naar de mogelijkheden die polyfone vocalisaties bieden om een meerlagige geluidslaag te weven of om een landschap te schilderen met klank die soms de oorsprong, de stemmen van de zangers en de uitvoerders vertroebelt.

Samen met Marc Doutrepont gaat Ine op zoek naar verschillende manieren van versterking om verschillende texturen en landschappen te creëren die de compositie kunnen beïnvloeden.

 

 

DEEL 2

 

Het tweede deel van dit onderzoek in 2019/2020 focust op desoriëntatie en de duidelijke overeenkomsten tussen Ine's werk en het Japanse theater. In haar werk vormt de vaste stemcompositie de basis waaruit alle andere elementen voortkomen. Door de combinatie van stem, beweging en ruimte zal de performer een hoge mate van multitasking doen, waardoor een desoriëntatie en spanningsvelden ontstaan. Deze spanningsvelden zijn als ruimtes tussen de stem, beweging en ruimte. In de Japanse filosofie heet dit MA. Deze hiaten maken plaats voor vervorming en onvolmaakte schoonheid, die in het Japanse theater WABI SABI wordt genoemd. Ine wordt aangetrokken door deze tussenruimtes, voor de broosheid en tijdloosheid die zichtbaar wordt. Ze onderzoekt ook de ruimtelijke afbakening van een personage, die in de Japanse traditionele dans te vinden is. Ze zoekt naar personages die vastzitten in een denkbeeldige vorm, wat suggereert dat de personages zich niet allemaal in dezelfde ruimte of hetzelfde tijdsbestek bevinden.

Ine onderzoekt het gebruik van tijd en ruimte en wil een wereld creëren waarin tijd en ruimte niet op een lineair niveau staan, waarin de performers niet noodzakelijkerwijs dezelfde ruimte of tijd delen. Het gebruik van multitasking en de vervorming van tijd en ruimte staan voor Ine symbool voor de hedendaagse manier van handelen en communiceren in de Westerse samenleving. Mensen communiceren niet alleen via gesproken taal, maar via internetcommunicatie waarbij tijd en ruimte niet op één lijn liggen. De multitasker is voortdurend bezig, communiceert terwijl hij soms niet weet met wie hij praat en in welk kader het gesprek plaatsvindt, waardoor hij een kunstmatige gemeenschappelijke ruimte en tijd deelt. Ine vraagt zich af welk effect dit heeft op het functioneren van een samenleving en op het menselijke niveau van communicatie en begrip. 

​

Het onderzoeksproject 2019/2020 is gerealiseerd met:

Uitvoerders: Fabienne Seveillac, Andreas Halling, Aloun Marchal, Áine Reynolds, Adrián Sánchez Núñez, Maja Jantar

Assistent transcriptie en muzikale begeleiding: Mathieu Calleja

Dramaturgie: Sara Jansen

Geluidstechnicus: Marc Doutrepont

Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap